Skąd bierze się określenie czyichś postaw lub zachowań mianem chamskich? Z Biblii. Przypomnijmy pokrótce pewien epizod z życia Noego (tego od arki) i jego synów: Sema, Chama i Jafeta. Przykład ten pozwoli nam lepiej zrozumieć naturę samego chamstwa, a jej śladem dojść do pojęcia perfidnego chamstwa – tak pospolitego w czasach współczesnego rozpasania socjalizmu.
Przypomnijmy pokrótce pewien epizod z życia Noego (tego od arki) i jego synów: Sema, Chama i Jafeta. Pewnego razu Noe, uzyskawszy z zasadzonej uprzednio winorośli sfermentowany sok, czyli wino, a nie znając jego działania, wypił go duszkiem – jak się możemy domyślić – w upalne południe na pustyni, co go natychmiast tak rozgrzało i zmorzyło, że rozebrawszy się do naga, legł pod namiotem i zasnął.
W tym stanie ujrzał ojca Cham, który pobiegłszy do braci, jął się zeń wyśmiewać. Sem i Jafet zaś wzięli ojcowski płaszcz, po czym w milczeniu weszli tyłem pod namiot, aby nie obrazić ojca ujrzeniem jego nagości i delikatnie go okryli. Tak oto Sem i Jafet wykazali się szlachectwem ducha, ponieważ potrafili ojca uszanować, natomiast Cham okazał się tym, kogo odtąd określa się mianem pochodzącym od jego imienia – czyli chamem.
Istotę chamstwa stanowi brak woli lub nieumiejętność poszanowania wieku, rangi, dóbr kulturalno-duchowych, dziedzictwa, pamięci dziejów, dokonań minionych pokoleń i tak dalej.
Nie zapominajmy przy tym, iż szczególnie cenną wartość stanowi wolność, którą Pan Bóg – oprócz aniołów – darzy tylko nas, ludzi. Nadzwyczajnym zaś umiłowaniem wolności cieszy się od wieków nasz – z ducha i niepowtarzalnej kultury – szlachecki naród.
Toteż w istotę polskości wpisuje się nienawiść i pogarda wobec wszelkiej maści socjalizmu, rozumianego jako system (nie ludzie!), w którym państwo chce o wszystkim decydować, wydawać pozwolenia, nakazy i zakazy, okradać obywateli, a częścią zrabowanego mienia dzielić kogo zechce, najchętniej jeszcze każąc im nosić piętno hańby stygmatyzujące niewolników (jak te żałosne szmaty na twarzach).
Tak rozumiany socjalizm stanowi emanację i ucieleśnienie rasowego chamstwa. Oznacza on bowiem brak szacunku i pogardę dla naszej wolności. Toteż jeżeli jakaś władza tak postępuje – nawet podszywając się pod prawicę – to jest ona w swej istocie socjalistyczna, czyli chamska. Jeżeli zaś, koszmarnie nas zniewalając, twierdzi obłudnie, że czyni tak dla naszego dobra, to mamy do czynienia z perfidnym chamstwem!
ks. prał. Roman Kneblewski
Artykuł został opublikowany w 87. numerze magazynu „Polonia Christiana”.
