Na rozpoczynający się właśnie rok przypada niechlubna rocznica pięćdziesięciolecia ostatniego wielkiego paroksyzmu Rewolucji – do tego stopnia istotnego, że Plinio Corrêa de Oliveira, nie zawahał się umieścić go pośród kamieni milowych procesu rewolucyjnego, obdarzając znamienną nazwą Czwartej Rewolucji. Chodzi oczywiście o rewolucję kulturalną i obyczajową roku 1968 – fundament zamieszania społecznego skutecznie rozkładającego dzisiejszy świat.
Ofiary Amora i Leticji
